AKIP GİDEN ZAMANSA DA

Akıp giden zamansa da başucumuzdan

Asıl giden yardır gönül bağından

Hoş gidenler dönmediler mi ki

Terk edip dönerler elbet gittikleri yeri

Bağban olacağı varsa da o gönül bağında

Yine sultan olurlar, yine kurulurlar gönül tahtına

Hey gidi zaman geç git artık ak akabildiğine

Bu hasret de sendendir bu zulüm, bu hüzün de

Geç ki gözüm açılana kadar henüz kapatmışken

Aracı ol sen sevdiğimle vuslatımda.

Geç be kör olasıca zaman geç git

Bekletme çok beni bu yangında

Serpmelik su lazım değildir zira

 Ancak sevgi şelalesi gerek bu Emrah’a

Sen ey sevgili gideceksin biliyorum

Döneceksin de geri bu da aklımdadır

Ama özleyeceğim be hem de çok

Hasret yangınım tutuşacak yine

Yine kendimle kalacağım

Yine bu mendebur ben kalacak

Bırakma çok beni bana

Malum ben bana iyi gelmem

Kendime söver şiirler yazarım ölmek üzerine

Ya da karalarım yazdıklarımı hep bir karanlıkla

Gidişin sessizce hissettirmeden olsun

Dönüşün dağları yerinden oynatsın

Kurumuş dereler aksın, akan çaylar coşsun

Gönlümdeki çöl gibi her yer mamur olsun

Yüreğim gibi her yer seninle dolsun

Bırak bu deliyi de gelişinle ayaklarına paspas

Gecene yıldız, kışına güneş olsun

Bırak Allah aşkına

Bırak da bu deliyi seninle ömrü ömür dolsun.

(Şubat 2013 tarihinde kaleme alınmış bir şiirim daha)