Gözyaşların
tane tane düşerken gözünden
Toprak
incinir ben incinirim
Korkarım
hep sessiz yürüyüşünden
Sessiz
yürüyüşün ölümdür ben bilirim
Her
adımın sessizse eğer
Ben
gidiyorum demektir
Bak
nasıl da yavaş geçer
Sensiz
kaldığım geceler
Bir
damla da ben olsam
İnci
tanesi gözlerinde
Ben de
düşsem toprağa yok olsam
Bir
zakkum biter yeryüzünde
Sevgili
her anın heyecanı
Hiç
değişmedi yıllardır aynı
Beni
senden kara gözlerin ayırdı
Ağladığında
düştüğüm yer topraktı
Aheste
adımlarındır yüreğimi yakan
Her
adımın bir yok oluş gelir
Son
vapurdur limandan kalkan
Ben
artık ölüyorum demektir.
(22 Mart 2007 tarihinde yazılmış bir şiirimsi daha.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder