BİR OTOBÜS ŞİİRİ

Bir geçmişin izi kalsın

Alnımın ortasında

Şakaklarımda adın atsın.

Her an salyangozdur

Geçmez hiçbir saniye

Saatler uzar yollarda

Senden uzak diyarlarda

Aslında bir adın kalmalı

Geçmişten bana tek hatıra.

Her ne olursa olsun

Yaşanmış ne varsa geride

Hiçbir şey kalmasın aklında

Bırak her şey akışında gitsin

Sen sadece bakmakla yetinmelisin

Ve hiç düşünme

Ne olmuş ne olacak diye

Zaten kader oyununu oynayacak

Sen istesen de istemesen de

Neyse ki kolay senin için her şey

Unutursun bir-iki güne

Lakin ben unutmam

Unutup geçse de zaman bile

Ben unutmam unutamam

Hiçbir şey olmamış gibi yapamam

Bilirsin deliyimdir

Bazen bir gülüşe vurulurum

Ama bir “ben” uğruna dünyayı yakamam

Bilirsin sevmem ben beni

Seven hiç olmadı zaten beni

Deliyimdir ben bilirsin

Aslında bildiğini sanırsın ama bilmezsin

Her gece uykusuz kalışımdan bihabersin

Ama ben duyarım uzaklardan her şeyi

Aklımı bir aşka mahkûm etmişim

Bir ucubeyim yeryüzünde

Şimdi aklım tahliye oldu

Lakin bu sefer kalbim mahkûm

Sensizliğin yok oluşunda

Bilmiyorum ne zaman biter

Bu deli fırtına

Ne zaman gelir bahar

Ama artık biliyorum

Her gece karanlıktır fakat yerini

Aydınlık bir sabaha bırakır.

(Bu şiirimsi manzum yazının yazılma tarihi kesin olarak bilinmemektedir. Ama bir bayram arefesinde memlekete giderken vakit ikindiye dayanmışken yazıldığı not edilmiş yazıldığı not kağıdının köşesine.)